پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اغلبِ کتاب‌های خودیاری وعده می‌دهند اگر کمی امید و اراده داشته باشیم و اندکی خوش‌بینی چاشنی کار کنیم، مشکلات روزمرۀ ما را حل خواهند کرد و ما را به همۀ آرزوهایمان می‌رسانند. منتقدان صنعت خودیاری این حرف‌ها را داستان‌هایی پوچ و بدون اعتبارِ علمی می‌دانند که مشتی شارلاتان برای عوام‌فریبی سرهم‌بندی کرده‌اند. اما کتاب‌های خودیاری میلیون‌ها نفر از سراسر دنیا را متقاعد کرده‌اند که حلال مشکلاتشان هستند؛ و جالب اینکه خیلی‌ها هم اعتراف می‌کنند زندگی‌هایشان زیر و رو شده است. آیا همۀ آن‌ها در اشتباه‌اند؟ بحث خودیاری (از جمله در روان‌شناسی عامه) به دسته‌ای از کتب (غیر از سمینار‌ها و ویدیوها) اختصاص دارد که راهبرد‌هایی عملی و اخلاقی برای تغییر رفتار و عادت‌های ذهنی ما ارائه می‌کنند. این نوع کتاب‌ها اصولی مطرح می‌کنند که، در صورت برخورداری از امید، ممارست و باور لازم، نویدِ کنترل ذهن را به ما می‌دهند، کاری که در نهایت به ما کمک می‌کند به آرزوهایمان برسیم.

تغییر رویه معمول جریان‌های فرهنگی و هنری به واسطه شیوع کرونا حالا دیگر کمی عادی‌تر شده و برگزاری کنسرت‌ها و نمایش فیلم‌های آنلاین از نمونه‌هایی است که بسیاری از هنرمندان و مخاطبان فرهنگ و هنر را بیشتر به سمت استفاده از این شیوه سوق داد. عرضه و خرید کتاب هم از این قاعده مستثنی نبوده و با تعطیلی کتابفروشی‌ها در هفته‌های آغازین شیوع این بیماری، فروش آنلاین کتاب بیشتر شد.

کتاب‌های انگیزشی و موفقیت هم‌چنان صدرنشین پرفروش‌های کتابفروشی‌ها و اپلیکیشن‌ها هستند، اما خوانندگان ایرانی از چه زمانی خواننده این کتاب‌ها شده‌اند و ذائقه‌شان در طول زمان چه تغییراتی کرده است؟ آیا کتاب‌های نخبه‌پسند می‌توانند بر کتاب‌های عامه پسند در این بازار غلبه کنند؟